گروه کوهنوردی یوتاب

دات نیوز ـ یوسف آذرکشت: یکشنبه سوم اردیبهشت ماه ساعت بیست و یک و چهل و پنج دقیقه در مقابل کاروانسرای مشیر برازجان تجمع و  پس از مصاحبه خبرنگار صدا و سیمای مرکز بوشهر ساعت بیست و دو و بیست دقیقه با بدرقه ریاست هیئت کوهنوردی و صعودهای ورزشی استان بوشهر که مثل همیشه نگران سلامتی فرزندانش بود و بر رعایت اصول ایمنی و احتیاط تاکید داشت تعداد سی و نه نفر در قالب یک دستگاه اتوبوس از مسیر خوزستان عازم کردستان شدیم . ساعتی بعد همنورد گناوه ای سوار شد .

 دوشنبه چهارم اردیبهشت ماه ساعت هفت صبح پیش کسوت کوهنوردی استان خوزستان ، مهربانو براتی بهمراه همنورد دزفولیش  اضاف شدند و دلشادمان کردند ، صبحانه هم در اتوبوس میهمان این بزرگوار بودیم. ناهار کامیاران و ساعت هجده با استقبال گرم و پذیرایی همنوردان سنندجی کاکه خالد ، کاکه ارسلان ، مهربانو حاج میرزایی و عربی و فاخر و آور و .... در میدان ورودی شهر  وارد مرکز استان کردستان شدیم .

دیدار یار ، بازدید از موزه و خانه کرد آن هم در آن باران زیبای بهاری خستگی سفر از تنمان بدر برد.
کم کمک جمع یاران از اقصی نقاط ایران عزیز رسیدند ، یزد ، برازجان ،  آمل ، بوشهر ، گناوه ، اصفهان ، جم ، بهشهر ، زاهدان ، هرمزگان ، خوزستان (دزفول) و فارس.

برای شب مانی به دانشگاه پیام نور کردستان رفتیم و پس دیدار با ریاست محترم دانشگاه وارد سالن ورزشی دانشگاه شدیم ، دوستان کردستانی مراسم جشن سنتی زیبایی در افتتاحیه تدارک دیده بودند و همگی از زن و مرد با آن لباسهای زیبای کردی باستقبال میهمان آمده بودند.

جناب مرادی ریاست محترم هیئت کوهنوردی و صعودهای ورزشی استان کردستان و جناب محمدی ریاست محترم هیئت کوهنوردی شهرستان سنندج خوش آمد گفتند و جناب اسعدی برنامه صعود فردا را تشریع کردند.
مراسم اهدا لوح تقدیر و هدایایی به نمایندگان شهرستانهای مختلف شرکت کننده در همایش برگذار شد.
سه شنبه پنجم اردیشت ماه ، ساعت شش صبح بیداری و ساعت هفت دامنه کوه آبیدر وعده گاه ما بود و گروه کوهنوردی عصای سفید کردستان و آبفای سنندج ، همگی به یک ستون همدل و هم صدا گام برداشتیم ، صد و نود و سه نفر از هر گوشه ایران همیشه یکدل و متحد.

ساعت ده و سی دقیقه برفراز قله آبیدر ، بام باشکوه سنندج عکس یادگاری گرفتیم و بعد از صرف صبحانه و پذیرایی دوستان سنندجی راهی شهر زیبایی ها و مهربانی ها شدیم.
ناهار در چند رستوران سنتی پز صرف شد و راهی مریوان شدیم ، در راه از روستای نگل و قرآن معروف آنجا بازدید شد.
در ورود به مریوان مورد استقبال آقای صالحی از گروه کاسارو قرار گرفته و با ایشان به روستای درت فی در حاشیه دریاچه زیبای زریوار رفتیم .

چمن زار اطراف دریاچه از باران دیشب خیس بود و مناسب برپایی کمپ نبود ، به توصیه مسئول شورای اسلامی روستا که به استقبال آمده بود به مدرسه ای در روستا رفتیم  ، اهالی روستا که از قبل می دانستند میهمانانی وارد شهرشان میشوند به مدرسه آمدند و به اصرار کوهنوردان را به خانه های خود بردند ، همان مهربان روستا نشینان کردی که برای لک لک ها هم در حیاط خانه هایشان لانه ساخته بوند.
 صبح چهارشنبه ششم اردیبهشت ماه ساعت هفت صبح بیداری و ساعت هشت صبح بقصد بازدید از دریاچه زریوار عازم مریوان شدیم ، قایق سواری در این زیبای شیرین و آبی واقعا لذت بخش بود.

پس از دریاچه به فرمان بانوان به بازار رفتیم و ساعت دوازده و سی راهی مقصد نهایی یعنی اورامانات شدیم ، سرزمین هزار ماسوله با مردمانی مهربان و میهمان نواز ، در روستای دره کی ناهار همان دره که بود و دوغ محلی و ساعت شانزده به اورامانات تخت رسیدیم و نزدیکی های آنجا بنا به خواست برخی از دوستان که چون پرنده ای آزاده از قفس اتوبوس گریزان بودند و صلاحدید کاکه ارسلان ما بقی راه را پیاده آمدند.
منطقه ای پشت پیرشالیار برای برپایی کمپ در نظر گرفته شده بود و دوستان آزادانه در کوچه پس کوچه های روستا قدم می زدند و با اهالی مهرورز گپ و گفت می کردند ، شب هنگام نشستی در رستورانی مقابل پیرشالیار داشتیم.
 پنجشنبه هفتم اردیبهشت ماه ساعت پنج و سی دقیقه بیداری و ساعت شش و سی دقیقه سوار بر اتوبوس مسیر نیم ساعته ای تا گردنه ژالانه رفتیم و پس از صرف صبحانه راهی شدیم ، مسیری بغایت زیبا
در چندین نقطه مسیر  لاله های واژگون این گل تقریبا منحصر بفرد ایرانی را می دیدیم و هنگام گذر از صفحه های برفی هم بایستی با احتیاط میگذشتی ، نه از آن جهت که روی برف لیز بخوری ، احتیاط از آن جهت که گلوله ها برفی از هر طرف می آمد و معلوم نبود از کجا و کی میخوری.

 دوستان سنندجی هم رسیدند و حلاوت گام نهادن در آن طبیعت پاک خدا صد چندان شد.
ناهار را با هم در چمنزاری پشت همان کوه های بلند خوردیم و لختی بعد از آنجا ما که باید به سمت روستای بلبر میرفتیم تا با اتوبوس برگردیم و آنها در جایی دیگر شب مانی داشتند از دوستان سنندجی جدا شدیم و آنها را به خدا سپردیم و بامید دیدار ....
 از شانس خوب ما راه ما باز هم در نقطه ای دیگر به هم رسید ، ای کاش تمام دو راهی های زندگی همین بود و ما را زود دوباره به عزیزان مان میرساند.

مسیر طولانی را پیمودیم و پس از ده ساعت پیاده روی ساعت بیست و یک به روستای بلبر رسیدیم ، پس از صرف شام راه بازگشت پیش گرفتیم و یکی یکی عزیزان مان از اتوبوس پیاده میشدند ، در سنندج از مهربان اعظمی عزیز جدا شدیم و در دزفول مهربانو براتی
 جمعه هشتم اسفند ماه ساعت بیست و دو لحظه حزن انگیز خداحافظی در کنار کاروانسرای مشیر برازجان بود.
با آرزوی آنکه نام ایران و ایرانی در جای جای این جهان پهناور با پاکیها قرین باشد.

 شیوه نی من شیوه نی ئینسانی یه
( شیون من شیون برای انسانیت است)
بانگی آزادی و گروی یه کسانیه
( فریاد آزادی و برابری است)
کوششی من زور به جی یه و زور ره وا
( کوشش من بسیار به حق و به جاست)
چوون که قانوونی ته بیعه ت وایه وا
( که خود قانون طبیعت همین است)

منبع: سایت خبرگزاری دات نیوز

گزارش و عکس از: یوسف آذرکشت

ویرایش: آرش عبادی