راهکار شماره 1:
تصور ذهنی که از خود دارید را از عملکرد واقعیتان در کوهنوردی جدا کنید
اگر شما خودتان را یک موجود قدرتمند و بی نقص تصور کنید این نگرش به این نتیجه منتهی می شود که هرگاه سنگی را لمس می کنید و قصد صعود آنرا دارید بطور خیلی وسواسی از خود انتظار دارید که صعودی کامل و بی نقص داشته باشید که نتیجه آن هم فشار شدید روحی بر شماست و نتیجه این فشار هم اضطراب و ترس از شکست است این امر حتی اگر عملکرد مثبت شما را غیر ممکن نکند آنرا بسیار مشکل می کند.
در حقیقت بهترین عملکرد شما موقعی حاصل می شود که چارچوب ذهنتان فرآیند گرا باشد در این صورت از آنجائیکه ذهنتان را خیلی نتیجه گرا نمی کنید اجازه می دهید که هر آنچه می خواهد اتفاق بیافتد به زبان ساده تر شما با خود می گوئید که من به نحو احسن تلاشم را می کنم حالا هر چه می خواهد اتفاق بیافتد.
جدا کردن تصورات ذهنی شما از خودتان با عملکرد واقعی تان اولین قدم برای رهائی از یک ذهن نتیجه گراست.
تلاش کنید که ذهن خود را تنها بر چیزهای ضروری که بر عملکردتان مؤثر است متمرکز کنید مثل: گرم کردن و آماده سازی بدنی برای صعود، تمرینات ذهنی، انتخاب تجهیزات، و در نهایت هنگامی که فعالیت کوهنوردیتان را آغاز می کنید تنها بر فعالیتها و حرکات فعلی تان متمرکز شوید نه اینکه مدام ذهن خود را درگیر پروژه ای که در پیش رو دارید بکنید. بازخوردهایی را که مسیر صعودتان به شما می دهد دریافت کنید بدون اینکه نا امید شوید و یا قضاوتی عجولانه در مورد آنها داشته باشید خودتان را رها و آزاد کنید تا بتوانید برای چیزهای جدید تلاش کنید، فرصتها و شانسهای خود را دریابید و آنها را تقویت کنید و عوامل افت خودرا نیز شناسائی نموده و سعی کنید آنها را کاهش داده و یا از بین ببرید.

[تصویر: images?q=tbn:ANd9GcQ46fKrfJ2HAghNpOXDgg4...oZEV5M7gnK]

چنین روند فرآیند گرایی و تفکیک تصورات از عملکرد باعث کاهش اضطراب و فشارهای عصبی می شود و شما بدون نیاز به چیزی بهتر کوهنوردی می کنید.

راهکار شماره 2:
دور و بر خود را از افراد مثبت اندیش پر کنید.
اطرافیان ما بر ما تاثیر می گذارند و تفکرات و عملکرد ما از تفکرات و اعمال اطرافیانمان تاثیر می گیرد. میزان و کیفیت این تاثیرات بستگی به شخصیت و نگرش ما به زندگی و محیط پیرامونمان دارد.
شما سه گزینه بیشتر در پیش رو ندارید یا اینکه تنهائی را پیشه کنید و مانند خیلی از کوهنوردان تک رو قید همنورد و همطناب را بزنید. و یا با افراد غرغرو و ایراد گیر و منفی باف کوهنوردی کنید و یا اینکه افرادی مثبت اندیش و شاد را برای گذران اوقاتتان در کوه و طبیعت گزینش کنید.


اما چرا شما باید با افراد غرغرو و منفی باف کوهنوردی کنید؟ درحالیکه چه بخواهید و چه نخواهید افکار منفی این افراد بر عملکرد و نوع فعالیت شما تاثیر می گذارد. و در انتها بگویم که یا با افراد مثبت اندیش به کوه بروید و یا به تنهائی و غیر از این دو راه، راه دیگری پیش روی شما نیست.

راهکار شماره 3:
محدوده آسایش خود را گسترش دهید
برای پیشرفت در هر امری باید اهداف شما فراتر از داشته های فعلی تان باشد. شما باید تلاش کنید از محدوده امن و راحتی که دارید فراتر روید. اینها که گفتم یک امر کلی است که در همه شئون زندگی باید رعایت شود. اما در فعالیت کوهنوردی این امر بدین معنی است که علی رغم فشارهای جسمی و روحی وارده بر شما به تلاش خود جهت دست یافتن به اهداف بالاتر و مسیرهای دشوارتر ادامه دهید.
این امر بدین معنی است که با انجام آنچه که از آن بیم دارید به جنگ ترس و بیم درونیتان بروید و همچنین بدین معنی است که با انجام آنچه که غیرممکن به نظر می رسد به تجربیات خود بیافزائید.
از طریق این فرآیند, شما با افزایش توانمندیهایتان به سطح جدیدی از توانایی می رسید.
سیستم فکری و عقیدتی خود را دوباره تعریف کرده و نگرش خود را به ممکن ها و نا ممکن ها تغییر دهید.

راهکار شماره 4:
ریسکها را پیش بینی و مدیریت کنید.
کوهنوردی فعالیتی است دارای ریسکهای ذاتی و مشهود. تمایل به فعالیتهای سخت تر نیز همواره نیازمند ریسک بیشتر است این ریسک می تواند جسمی باشد مثل جراحات ناشی از یک سقوط و یا ذهنی باشد مانند افزایش احتمال خطا و خجالت زده شدن و یا مورد نکوهش قرار گرفتن از این اشتباهات.
سعی کنید قبل از آغاز هرفعالیت کوهنوردی، ریسکهای آن را شناسائی کرده و راههای کاهش ریسکها را بررسی کنید و پیش بینی کنید که شما چگونه با ریسکهای جدیدی که حین فعالیت شما رخ خواهد داد برخورد کنید. (مثلا" در نیمه راهتان متوجه شوید که هیچ ابزاری برای ادامه صعودتان ندارید چه خواهید کرد) همچنین با ریسکهایی مانند افزایش حساسیت و مشکل بودن مسیر و ترس از اشتباه چگونه برخورد خواهید کرد؟

راهکار شماره 5:
تقویت اعتماد به نفس
میزان اعتماد به نفس شما اصولا" بستگی دارد به تفکرات شما و تصوری که شما در هر لحظه از روز و شب از خود دارید. بعنوان مثال، فکر کردن به اشتباهات گذشته، فرصت دادن به خود برای گفتگوهای درونی و یا توقف در وضعیتهایی که شانس شکست را افزایش می دهند، اعتماد به نفس را کاهش داده و بذر اشتباه را می کارد.
در نقطه مقابل عملکرد هوشیارانه شما می تواند باعث تمرکز و جهت دهی افکارتان به سمت تقویت اعتماد به نفس شود.
این کار را شما می توانید حتی هنگام آماده شدن برای صعود با بکارگیری یک فهرست ذهنی از موفقیتهای گذشته تان، اعتقاد به توانائی ها و نقاط قوتتان و تصدیق و صحه گذاری بر تمریناتتان انجام دهید.
همه این کارها را انجام دهید و در این صورت شما با انرژی و اعتماد به نفس بیشتری عملکرد خود را در صعود بهبود می دهید و صعود بسیار خوبی خواهید داشت.

راهکار شماره 6:
بدون چون و چرا به کوهنوردی عشق بورزید
یکی از ویژگیهای متداول افراد موفق، پشت سرگذاشتن نتایج بد حاصله و انتقادات وارد شده به آنها و همچنین اعتقاد راسخ به موفقیت است که تنها با طی زمان و تلاش بسیار به دست می آید.
بدست آوردن چنین قدرت ذهنی بالائی تنها با تلاش منظم و بدون وقفه در چرخش و تغییر جهت از بازخوردهای منفی به نتایج مثبت بدست می آید.
برنده های واقعی هرگز اسیر شکستهایشان نمی شوند و هرگز زیربار شکست نمی روند.
بخاطر داشته باشید آنچیزی که جزء لاینفک کوهنوردی است، سفر است نه قله. با خود عهد کنید که به فرآیند کوهنوردی و همه مسائل همراه با آن عشق بورزید خواه یک سفر کامل و بی عیب و نقص باشد یا یک تجربه دردناک.

این کتاب اثر اریک جی هوست بوده و توسط خانم صبا جودکی به نام تمرینات برای سنگنوردی در انتشارات سنایی به چاپ رسیده است.
با تشکر از مترجم: آقای مهدی فرهادی
ترجمه ای برگرفته از کتاب Training for climbing