کاهش میزان سدیم موجود در خون را هایپوناترمیا می‌نامند. در حالی که میزان نرمال سدیم در خون 135 تا 145 میلی اکی والان/لیتر می‌باشد در حالت هایپوناترمیا میزان سدیم از عدد 135 کمتر می‌باشد. سدیم نقش تعیین کننده‌ای در تنظیم فشار خون، انتقال پیام های عصبی و همچنین حفظ تعادل مایعات بدن دارد. هایپوناترمی بر سه نوع است.
Euvolemic hyponatremia
این حالت به دلیل افزایش بیش از حد سطح آب بدن است در حالی که میزان سدیم تغییری نکرده است. نوشیدن آب خالص بعد از تمرینات سخت می‌تواند منجر به این حالت شود.
Hypervolemic hyponatremia
این حالت در نتیجه افزایش توامان میزان سدیم و آب بدن است، در این حالت نیز میزان افزایش آب نسبت به سدیم بیشتر است. نارسایی مزمن کلیه ها، نارسایی قلبی، سیروز کبدی می‌توانند منجر به چنین حالتی شوند.
Hypovolemic hyponatremia
در این حالت بدن آب و سدیم دفع می‌کند اما میزان از دست دادن سدیم بیش از آب است. شرایطی همچون کم آبی بدن، اسهال و تعریق بیش از حد می‌تواند منجر به این حالت شود.
علائم هایپوناترمی
تهوع و استفراغ، سردرد، رخوت و سستی، خستگی، کاهش اشتها، بی‌حوصلگی و تحریک پذیری، گیجی، ضعف عضلات بدن، اسپاسم و گرفتگی، تشنج، تاثیر در سطح هوشیاری، و حتی کُما می‌توانند از عوارض کاهش سطح سدیم به میزان کمتر از 125 در مقیاس فوق باشند.
درمان هایپوناترمی
درمان هایپوناترمی بسته به نوع آن متفاوت است که می‌تواند شامل تزریق وریدی سرم در حالت کم‌آبی و اسهال باشد.
نکته:
توجه به این نکته که هیدارته بودن بدن پیش و هنگام و پس از صعود بسیار ضروری است و همچنین میزان آب و سدیم مورد نیاز بدن در طی و پس از فعالیت حتما باید در سطح نرمال باقی بمانند می‌تواند مانع از بروز عوارض هایپوناترمیا در بدن شود.
يكشنبه, ۴ تیر ۱۳۹۶، ۰۶:۳۴ ب.ظ
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.